پدرم مرد قد بلند و تنومندی بود، قویترین آدمی که میشناختم ... هر چه بزرگتر شدم او پیرتر شد، تحلیل رفت ... حالا من هم قد اونم ... حالا هر جا که میریم ... کفشهاش رو براش جفت میکنم، پاش میکنم و بند کفشش رو می بندم ... بعد هم همانطور نشسته میمونم تا بره ... تا نگاهم به نگاهش نیفته ... تا همچنان تنومندترین آدم دنیا باشه ...
