پُرحـررف

زمان میگذره، عمر هم بهش منگنه شده ... از موقعیتها، حوادث، آدمها هر روز دورتر میشی ... اما فکرت همیشه همراهت نیست، گاهی یه جایی، سر صحنه ی تصادف ِ درخشانی ، پیش ِ دل ِ یکی گیر میکنه ... همون وقتایی که چرا، چطور، کاش‌ها دست از سر آدم برنمیدارن ...