baran

گفتم بهار؟/ خنده زد و گفت/ ای دریغ/ دیگر بهار رفته نمی آید/ گفتم پرنده؟/ گفت اینجا پرنده نیست/ اینجا گلی که باز کند لب به خنده نیست/ گفتم/ درون چشم تو دیگر؟/ گفت دیگر نشان ز باده ی مستی دهنده نیست/ اینجا به جز سکوت، سکوتی گزنده نیست