چیزی که فهمیدم از خودم، وقتی کار دارم اولویت اول زندگیم میشه. برای همین از کار مداوم و یکجا بدم میاد.... وقتی کارمند بودم هیچوقت تاخیر نخوردم و همیشه اضافه کاریام یا هم اندازه یا یخورده کمتر از حقوقم بود، رسمن همه ی زندگیم میشد کار. نه تفریحی نه هیجان دیگه ای جز کار...بده خیلی. حد وسط ندارم، یا بیکار بیکار یا تمام مدت کار
